Huizen kijken in het sprookjesbos
We zijn weer thuis!
In de Corrèze dan…
Waar de vogeltjes fluiten, de beekjes door het landschap meanderen en de huizen uit een sprookje lijken te komen.
We hebben ons kampement opgeslagen achter de schuur die we graag om willen bouwen tot woonhuis. (Zie deze blog.)
Gisterochtend hebben we het formulier bij de gemeente ingeleverd waarmee we de autoriteiten verzoeken om de schuur een woonbestemming te geven. (Het zogenaamde Certificat d’urbanisme.)
Volgens de dame in het gemeentehuis kan het twee tot drie maanden duren voordat we een antwoord hebben.
En zoals ik al eerder zei, we willen niet op één paard wedden.
We hebben dus niet stilgezeten deze week.
Er zijn in Frankrijk verschillende manieren waarop je een huis kan zoeken.
We hebben deze week drie methoden uitgeprobeerd.
De eerste methode is gewoon lukraak rondrijden en kijken of je een leegstaand pand tegenkomt die je mooi vindt. Vervolgens ga je met het adres naar het gemeentehuis en vraag je daar van wie het huis is. Dan zoek je contact met de eigenaar met de vraag of hij het alsjeblieft wil verkopen.
De tweede methode is online verschillende makelaarssites afstruinen. Als je wat moois ziet, neem je contact op met de makelaar om het precieze adres te vragen of om een afspraak te maken voor een bezichtiging.
De derde methode is dat je een makelaarskantoor binnenstapt en je de makelaar vertelt over je wensen. De makelaar kijkt dan of hij een woning heeft dat aan je wensen voldoet. Vervolgens maak je een afspraak om de woning te bekijken.
De eerste methode bleek niet heel vruchtbaar.
We hebben een dagje in de omgeving rondgereden en we vonden slechts één huis dat leeg stond. Volgens de buurvrouw was de eigenaar niet van plan het huis te verkopen.
De regio was die dag hard-to-get met ons aan het spelen. We werden verleid door de sprookjesachtige omgeving, maar het vinden van een koophuis was ongrijpbaar.
Met de tweede methode vonden we een oud en betaalbaar pand dichtbij het departement Dordogne. Het huis was oprecht een bouwval. Het dak stortte bijna in en het had niet eens vier goede muren.
Maar wat ons het meeste tegenviel: het klimaat.
De Corrèze ligt tegen het Centraal Massief aan, een bergachtig gebied. Het oosten van de Corréze, waar we nu vertoeven, ligt daardoor een stuk hoger dan het westen van de Corrèze.
He westen van de Corrèze is daardoor een stuk warmer.
De satellietbeelden van die regio laten gele vlaktes zien.
Geel is mijn lievelingskleur. Maar gras zie ik toch liever in een andere kleur.
Met de derde methode hebben we deze week twee andere huizen bekeken.
Mooie huizen.
Maar toch komen we tot de conclusie dat we liever de schuur achter onze caravan ombouwen tot woonhuis.
Zolang we nog geen afwijzing hebben ontvangen van de gemeente, zijn we op zoek naar een huis dat beter is en op een mooiere locatie ligt dan de schuur.
Aankomende zaterdag hebben we weer een afspraak met een derde makelaar. We zijn benieuwd wat dat op gaat leveren!
Hierbij nog een paar sfeerplaatjes van de omgeving.
Schrijf je gratis in voor de nieuwsbrief als je op de hoogte wilt blijven van onze belevenissen. Dan ontvang je elke donderdagavond een nieuwe blog in je inbox.
Wil je mij als auteur ondersteunen, dan kun je je abonnement upgraden naar een betaald abonnement.
Wil je niet aan maandelijkse kosten vastzitten, dan kun je me ook ondersteunen met een eenmalige donatie, door op onderstaande betaalknop te klikken.
Deze link is geldig tot 7 juni 2025.
Tot volgende week!
De spanning wordt opgebouwd 😅